Plasdras, bokashi en melganzenvoet. Klink best cool toch? En dat is het ook. Sterker nog ik maak het nog wat spannender, want deze stoere termen horen allemaal bij een bijzonder project ‘Naar 50 tinten groen’, waar wij op onze boerderij aan hebben meegedaan.
Sanne van Boerderij Weelderen vertelt in een blog op de site van www.valleiboertbewust.nl wat deelname aan het GLB project ’50 tinten groen in een kleinschalig cultuurlandschap’ haar bedrijf en omgeving heeft opgeleverd.
Onze boerderij staat in Gerven, toevallig de mooiste buurtschap van de hele Veluwe. Een bosrijk, afwisselend landschap vol met bomenrijen en bosstroken. Er is bijna geen weiland te vinden zonder bomen er omheen. Een prachtig gezicht! Maar platgezegd eigenlijk hartstikke onhandig voor ons als boeren. Met krappe marges is efficiëntie de weg om nog een beetje kaas op je brood te verdienen. Maar hoe kun je ooit efficiënt werken als je kleine stukjes land hebt? Het kost veel meer tijd om zo’n klein stuk te maaien, dus de loonwerkkosten zijn hoger. Al die bomen geven schaduw en dus minder zonlicht en groei voor het gras. Je haalt dus nooit de opbrengst én efficiëntie die onze collega-boeren in bijvoorbeeld de polder hebben. Daarom was er de afgelopen twee jaar een speciaal project vanuit onze coöperatie agrarisch natuurcollectief Veluwe: de pilot vanuit het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid: ‘naar 50 tinten groen’. En als je ons als wat langer volgt weet je dat wij wel van wat nieuws houden, dus vol enthousiasme zijn we samen met andere boeren die in hetzelfde schuitje zitten gestart aan dit project. Door de subsidie in dit project is er ruimte om gewoon eens wat te proberen. Want zo’n prachtige omgeving is ook een kans om echt met de natuur te boeren. Als gras toch niet zo goed groeit onder de bomen, kun je er net zo goed een bloemrijke akkerrand neerzetten. Goed voor de bijenstand, een voedselplek voor vogel en schuilplek voor het kleine wild. Jaar 1 was een vrolijke, fleurige rand vol bloemen en met minstens 50 ‘tinten’ aan vliegende insecten en vogels. Jaar 2 kreeg het onkruid melganzenvoet de overhand en hadden we een immens hoge rand vol ‘1 tint’ onkruid. Hmm, zelfs natuur doet lang niet altijd wat je wilt.
Twee jaar op rij hebben we al het maaisel uit de sloten verzameld op een grote hoop. Door dit regelmatig om te scheppen met een grote kraan composteert dit tot een waardevolle meststof. Een bijzonder proces dat bokashi oplevert. Bokashi strooien we weer over het land, wat een belangrijke voedselbron is voor het bodemleven onder de grond. Dat is de theorie dan he, want in de praktijk valt het niet altijd mee om bokashi op de juiste temperatuur en condities te houden zodat het ook een waardevolle meststof oplevert en niet alleen gewoon een groot hoop onkruid is.
De plasdras is ook een mooi projectje! Een al wat lager gelegen deel van het land hebben we laten onderlopen met water. Dat is ook best een hele klus, want met die droogte was het zo weer droog. Daarom hebben we de hulp ingeroepen van een hippe pomp die water, dankzij zonnecollectoren, uit de sloot pompt om de plasdras te vullen. De plasdras gaat hopelijk ’50 tinten aan vogels’ opleveren.
Of deze pilot ons nu al 50 tinten groen heeft opgeleverd? Dat is wellicht nog wat te snel om al te concluderen. Maar wie weet… en anders leveren al deze dure termen jou wellicht al wel 50 punten extra op bij een potje Scrabble of Wordfeud!
Sanne | Boerderij Weelderen
Bron: Vallei boert bewust